Դոնալդ Բիսեթ
Անձրևը
Վտվտիկն ու Խտտիկը ամպեր էին և երկնքում էին ապրում: Նրանք ամբողջ օրը իրենց համար էս ու էն կողմ էին թռչում, ու ոչ մեկին չէին խանգարում: Արևն իր համար շողում էր, թռչունները երգում էին, երեխաները խաղում:
– Վտվտի՛կ, – ասաց Խտտիկը,- չիջնե”նք ներքև և բոլորին մի լավ թրջենք:
– Ճիշտ է, թե չէ պարապ- սարապ թռչելը ձանձրալի է:
Նրանք իջան և գետինը թրջեցին: Բայց մարդիկ դժգոհ էին:
– Ի °նչ թարս եղանակ է,- փնթփնթում էին նրանք:
– Կարծես դույլով թափեն, ա ¯յ քեզ...
Կարդալ ավելին