Մեծ խաղ. խոսքը՝ խաղալիք
Ինչքա՜ն խաղալիք կա իրական, բազմագույն, կյանքում: Իրական և արհեստական:
Իրականը կայնքն է ստեղծել կամ երեխան:
Արհեստականը՝ բիզնեսմենը. կարևոր չէ՝ որ դարում: Որքան «զարգացել» է բիզնեսը, այնքան փչացել է խաղալիքը:
Քարից ու ծառից հեռացել է, մտել է քաղաքի քաղքենի տարածք, դարձել միադեմ, միիմաստ: Հիմա ո՞վ է քարկտիկ խաղում:
Մի թյուրըմբռնում էլ՝ խաղալիքը միայն ֆիզիկական ենք պատկերացնում: Իհարկե, երեխաները սիրում են շոշափել, զգալ, քանդել, հավաքել, ջարդել: Դա լավ է:...