Ուսումնական փաթեթ բաժին

Շարժուն խաղերի խաղադարան

111_16Մեր պապիկ-տատիկների մանկության խաղերը՝ ‹‹Լեփուկ››
Գավառի բարբառով ներկայացնում է 83 տարեկան Սաշա պապիկը: Նա Հիմնական դպրոցի սովորող Անժելա Ամիրյանի պապն է: Նյութը նկարվել է մի քանի ամիս առաջ:

 

Կարդալ ավելին

Խաղ+երգ+մարմնամարզություն+…

Կարդալ ավելին

Շրխկան. թարս ու անսպասելի

SAM_2808  Ապրիլի 29 . օրվա թեման՝ Թարս ու անսպասելի

 

 

 

Կարդալ ավելին

Շրխկան դասարան

img_1107Բ-4 դպրոց-պարտեզ
Սոֆյա Գրիգորյան և սաներ

 

 

 

 

Կարդալ ավելին

Ասելուկ-ասմասելուկ-շուտասելուկ

IMG_8254-300x224

Նոր դպրոց 6 տարեկաններ 

Կարդալ ավելին

Հին շո՞ր, հին կոշի՞կ…

IMG_2386-300x225Ո՜չ, ժամանակները փոխվել են: Անահիտ Հարությունի սաներին հասկանալու համար նախ սա պիտի կարդալ: 

 

 

Կարդալ ավելին

Ջ. Ռոդարի Երկիր, որտեղ բոլոր բառերը սկսվում են չ – ով

1551484_659286097456770_734025008_nԵրկիր, որտեղ բոլոր բառերը սկսվում են «Չ»-ով 

Այո՜, Ջովանինո  Անբանը    հայտնի  ճանապարհորդ էր:  Ճամփորդեց  նա,  ճամփորդեց  և հայտնվեց մի զարմանալի երկրում: Ինչն էր զարմանալի՞: Այստեղ բոլոր բառերը սկսվում էին «Չ»-ով:
– Սա ի՞նչ երկիր է, –հարցրեց նա մի քաղաքացու, որը հանգստանում էր ծառի տակ:
Պատասխանի փոխարեն, այս մարդը  գրպանից հանեց գրչահատ դանակը և ուղղակի տվեց  Ջիովանինոյին.
_Տեսնո՞ւմ ես:
_ Տեսնում եմ: Դանակ է, էլի՛:
_ Ա՛յ սխալվեցիր:  Սա Չդանակ է, ավելի...

Կարդալ ավելին

Ջանի Ռոդարի Շոկոլադե ճանապարհը

getimage_4_0 լլլլլ  Շոկոլադե ճանապարհը

Այդպես մի անգամ Բառլետտացի երեք եղբայրների  բախտը բերեց: Ոչ ոքի բախտը դեռ այդպես չէր բերել: Ինչ իմանաս՝ էլ այդպիսի բան կլինի՞, թե՞ ոչ:
Բառլետտայում երեք եղբայրներ էին ապրում: Մի օր նրանք զբոսնում էին քաղաքից դուրս և մի տարօրինակ ճանապարհ տեսան. հարթ, փայլուն և մուգ շագանակագույն:

-Տեսնես՝ ինչից է պատրաստված այս ճանապարհը,- զարմացավ մեծ եղբայրը:

– Չգիտեմ, բայց հաստատ տախտակներից չէ,- ասաց միջնեկ եղբայրը:
– Ասվալտի էլ նման չէ,- մ...

Կարդալ ավելին

Փիսիկ, ա՛յ փիսիկ

DSCF2392Լուսինե Նազարյանը և սաները՝ ձայնադարանին.

 

 

 

Կարդալ ավելին

Խոսքը՝ խաղալիք

20150211_110817 Մեծ խաղ. խոսքը՝ խաղալիք

Ինչքա՜ն խաղալիք կա իրական, բազմագույն, կյանքում:  Իրական և արհեստական:
Իրականը կայնքն է ստեղծել կամ երեխան:
Արհեստականը՝ բիզնեսմենը. կարևոր չէ՝ որ դարում: Որքան  «զարգացել» է բիզնեսը, այնքան փչացել է խաղալիքը:
Քարից ու ծառից հեռացել է, մտել է քաղաքի քաղքենի տարածք, դարձել միադեմ, միիմաստ:  Հիմա ո՞վ է քարկտիկ խաղում:
Մի թյուրըմբռնում էլ՝ խաղալիքը միայն ֆիզիկական ենք պատկերացնում: Իհարկե, երեխաները սիրում են շոշափել, զգալ, քանդել, հավաքել, ջարդել: Դա լավ է:...

Կարդալ ավելին