26/05/2013
Իմ սեմինարային և փորձնական գործունեությունը կրթահամալիրում
Դիանա Գևորգյան
Մանկավարժությունը փոխկապակցված է մի շարք այլ գիտությունների հետ: Ես համոզված եմ, որ այն սերտ կապված է հոգեբանության հետ, գուցե հենց դա էր պատճառը, որ ես որոշեցի իմ գիտելիքները խորացնել հենց հոգեբանության բնագավառում: Յուրաքանչյուր տարիք իր հետ բերում է իր խնդիրները: Հոգեբանի պրոֆեսիոնալ և անհատական գիտելիքները, մանկավարժին ավելի ինքնավստահ, հմուտ են դարձնում, որ նա կարողանա օգնել սովորողին՝ գլուխ հանել իր շուրջը տիրող խառնաշփոթից, ամեն ինչ իր տեղը դնել, հաղթահարել թերարժեքության բարդույթը, եթե դա առկա է:
Շատ էի ուզում մանկավարժ աշխատել: Դրա համար միայն հոգեբանական կրթությունը քիչ էր: Ինտերնետային կայքերից մեկում բոլորովին պատահականորեն իմացա Մխիթար Սեբատացի կրթահամալիրում իրականացվող վերապատրաստումների մասին: Անմիջապես գրանցվեցի և երկու շաբաթ լուրջ վերապարաստում անցա: Պարզ է, որ ուզում էի աշխատել կրթահամալիրում: Երեխա ունեցա և մտադրությունս չիրականացավ: Վերջերս երկրորդ անգամ մասնակցեցի վերապատրաստումներին: Այլ բովանդակություն, այլ կազմակերպում: Երկուվերապատրաստումներից հետո էլ ես շարունակեցի համագործակցել կրթահամալիրի դասվարների հետ, մասնակցել կրթահամալիրյան գործունեությանը:
Ինչ տվեցին ինձ վերապատրաստումները, ինչ տվեց ինձ կրթահամալիրը: Ազատություն… ստեղծագործելու ազատություն: Ես հասկացա, որ կրթահամալիրում շատ են կարևորվում`
- սովորողի վերլուծական միտքը, ազատ մտածելու և ազատ գործելու կարողությունը
- իր միջավայրը մշակելու, իր միջավայրի համար պատասխանատու լինելու կարողությունը
- ինքնակրթության, ինքնազարգացման ընդունակ սովորողը:
Սաների ուսումը, զարգացումը կազմակերպվում է ոչ թե չոր, անիմաստ տեղեկությունները անգիր անելով, այլ գրծունեություն է կազմակերպվում մի շարք սկզբունքններով.
- թատերական բեմականացումները` որպես ուսումնական գործընթացի բաղկացուցիչ մաս,
- ուսուցման գեղարվեստական-գեղագիտական կրթություն գործունեության բոլոր ձևերով
- կավագործություն, ծեփում, այգեգործություն , նկարչություն
- ավանդույթների, ծեսերի և տոների նշումը ( Զատիկ, Սուրբ Ծնունդ, Թթուդրիկ),
- ամենշաբաթյա մանկավարժական սեմինարներ
- ուսումնական գործընթացի և երեխաների զարգացման մշտական դիտարկումը,
- ուսուցիչների և ծնողների համատեղ աշխատանքը դպրոցի գործունեության մեջ, ծնողների դերի բարձրացումը:
Այստեղ հասկացա, որ ուսուցումը կառուցված է ֆենոմենոլոգիական մոտեցման վրա, որի հիմնական սկզբունքը ոչ թե ինֆորմացիան է, այլ ձգտումը առ ճշմարտություն. սկզբում սովորել դիտարկել որևէ երևույթ, հետո տալ նկարագրույթունը, գտնել օրինաչափությունները, գիտակցելով դրանք`ձևակերպել օրենքը: Այստեղ գիտելիքը երեխային պատրաստի ձևով չի տրվում, այլ սովորողը ինքնուրույն է ձեռք բերվում`աշխատանքի, իրական գործունեության, դիտարկման, զննման, ուսումնասիրման, ճամփորդելու, բնության հետ շփման միջոցով:
ԱՅն ինչ սովորեցինք սեմինարների ընթացքում, շատ օգտակար էր, բայց հասկացել էի, որ ինքնակրթությունն ավելի շատ բան կարող է տալ, ես ինքս ավելի լավ գիտեմ, թե ինչ պակասներ ունեմ:
Սկսեցի ուսումնասիրել կայքը, Պարտեզ Դպիր ամսագրերը, փոքրիկ նախագծեր եմ իրականացնել:
Այստեղ առաջին հերթին սովորեցի տիրապետել համակարգչային հմտությունների, նկարահանել ֆիլմեր, կատարել ձայնագրություններ, մասնակցել ծեսերին: Մի խոսքով ակտիվ կյանք` իր մեջ տանելով կյանքի ամենագեղեցիկ գույները: Իմ առաջին տեսանյութերի տեղադրումը կայքում իսկական ոգևորություն էր ինձ համար: Ոգևորված նորը ստեղծելու ցանկությամբ` ստեղծեցի մի քանի տեսանյութ:
Մասնակցել եմ ծեսերի կազմակերպմանն ու իրականացմանը, ստուգատեսների, բակ-պարտեզի աշխտանքներին, կրթահամալիրի մասին տեղեկատվության տարածմանը մի շարք այլ աշխատանքների: Հիմա ինձ կրթահամալիրի մաս եմ զգում, որովհետև հասցրել եմ ընկալել կրթահամալիրի կրտսեր դպրոցի ծրագիրը, քիչ թե շատ ճանաչել կրթահամալիրը:
Դիտելով նշված տեսանյութերը ավելի ամբողջական պատկերացում կկազմեք իմ մասնակցության մասին կրթահամալիրում:
Կարծիք գրել