Երբ նախակրթարանում դերերով փոխվում են դաստիարակն ու սանը, որին միանում է Ռոդարին (ստեղծագործական երևակայությունը):
Երբ սաների վազվզոցը կրկնօրինակում է դաստիարակը, սաների համար դառնում է «չի կարելի», բայց սեբաստացի դաստիարակների համար դա խաղ է. ինչքան ուզեն, կարող են վազվզել։ Երբ հացի խմորով խաղալը ջղայնացնում է սաներին, բայց դաստիարակների դեպքում դա ստեղծագործական մտքի զարգացում է, քանի որ հացի խմորից կարելի է ստանալ ցանկացած պատկեր։
Այ՜, հաջորդ անգամ կարելի է փորձել ծնողների հետ դերերով փոխվել և հետևել ընթացքին։
Կարծիք գրել