September 2016 ամսվա արխիվը

Երգում ենք` «Աղվեսն եկավ լանջիկ – մանջիկ» երգը: Երգը խաղալով կամաց-կամաց դառնում է մեծ խաղ:

Սեպտեմբերի 22
Օրն սկսեցինք մարմնամարզությամբ: Այսօրվան նախորդներից մի քիչ տարբեր էր: Կենդանիներ կամ բնության երևույթներ չէինք: Բայց մեկ է՝ ուրախ էր, հաճելի:  Օլյան և Լիլիթը, ես սիրով ու հավեսով մասնակցեցինք սաների մարզանքին: Իհարկե լուռ չէր՝ հրճվանքի, չարաճճիության ձայներով մարզանք էր: Այս խմբում այնքան հետաքրքիր է անցկացվում առավոտյան մարմնամարզությունը, որ ով այդ ժամանակ մտնում է խումբ, անկախ իրենից, միանում է սաներին: Մարզվելուց  հետո ես նրանց համար կարդացի Հովհանես Թումանյանի «Կիկոսի մահը» հեքիաթը: Հետո մեծավարի զրուցում էինք Կիկոսի և մեր ցանկությունների մասին:  Նախաճաշն ու ճաշն, իմչպես միշտ, ինքնուրույն էր ու համով:...

Քոլեջիկներն իրենց ձայներն են մշակում ընկեր Ինգայի, ընկեր Նինայի և ուսանող Անի Գևորգյանի հետկամ էլ պատմում են: Բա ոնց, ձայնի երնագով ինչ ուզես, կասես: Հաջորդ անգամ երանգներն ավելի են հարստանալու, որովհետև ոտանավոր են ասելու միայն ձայնի հնչերանգով:

Ես մտածում էի, որ վտանգավոր գործ ենք սկսում՝ ասեղով կոճակնեև հավաքել թելի վրա, որ շրխկան լինի: Պարզվեց՝ երեխաները կարողանում են հմտորեն կառավարել իրենց շարժումները:

Ուսանող Նազենի Հովհաննիսյան, Աննա Հայրոյան, Ամալյա Բաբիչ

5 տարեկանների խմբում պարզում էինք, թե մարդն ինչո՞վ է խոսում, արտահայտում իր մտքերը,,,  պարզվեց՝ նաև ձեռքերով:
Աղավնի Սահակյան

…և օրվա պատումը

Անգելինան մեր խմբի ուրախությունն է: աԱեն օր մի հետաքրքիր բան կասի, որը կծիծաղեցնի բոլորիս: Երեխաները նկարչություն են անում: Ես էլեմ  նկարում: Անգելը անընդհատ մոռանումա իմ անունը: Մնաց – մնաց ու ասաց.

_Ընկեր Փիրուզի հետինը, արի իրար հետ սելֆի անենք:

Ու ստացվեց Անգելի ու ընկեր Փիրուզի հետինի ուրախ սելֆին:

Օրվա վերջում ամենահետաքիրը 2-4 տարեկանների հետ

փազլ հավաքելն է: Աղվեսափազլը քոլեջ-պարտեզում:նի
ուսանող Աղավնի Սահակայն,  դաստիարակներ ընկեր Ինգա, Սոնա և ընկերներ

,,, և օրվա պատումը
Անգելինան մեր խմբի ուրախությունն է: Ամեն օր  ինչ-որ հետաքրքիր բան կասի, որը կծիծաղեցնի բոլորին: Երեխաները նկարչություն են անում, ես էլ նկարում եմ, Անգելը անընդհատ մոռանումա

է իմ անունը:  Մնաց – մնաց ու ասաց.

_Ընկեր Փիրուզի հետինըիրար հետ սելֆի անենք:

Ու ստացվեց Անգելի ու ընկեր Փիրուզի հետինի ուրախ սելֆին:

Միտքը՝ Օլյա Մանդալյանի

Այգեպաններ՝ Մարիամ Բաբուջան, Լիլիթ Գրիգորյան և քոլեջի շրջանավարտ ուսանող Շուշաննա Միրանյան

Որ մեր պարտեզը միշտ ծաղկի, մենք մեր բաժին գործն ենք անում:

 Սաների հետ միասին աղվես նկարեցինք, դատարկ աղվես: Աղվեսին փազլի նման մասերի բաժանեցինք: Ամեն մի սան ոգևորված յուրովի ներկեց փազլի իր հատիկը: Հատիկ-հատիկ հավաքեցինք աղվեսին ու ստացվեցից ու ոտանավորներից:   Ու ամենակարևորը սաները աշխատեցին համախմբված, իսկական թիմ:
Օվսաննա, Լիլիթ

Քանի՜ մեծ կուզեր այսպիսի աղվես նկարել, բայց կարո՞ղ է որ…

 Պատմում է Գեղարվեստի հանրահայտ Եվան՝  Հովհաննես Թումանյան  «Պոչատ աղվեսը»

Ե՞րգն է խաղից ու ռիթմից, թե՞ խաղն ու ռիթմը՝ երգից:
Կարևորը հաճույքն է…
Նոր դպրոցի նախակրթարան Նելի, Սաթեն, ուսանող՝ Տաթև Ղամբարյան:

Երբ քոլեջում առաջին անգամ լսեցի ձայնային խաղի մասին, չհասկացա խոսքն ինչի մասին է: Հիմա ոչ միայն հասկանում եմ, այլև կարող եմ ինքս սաների հետ խաղալ նման խաղեր: Շնորհակալ եմ դաստիարակներին՝ Նելիին և Սաթին: Հատկապես շնորհակալ եմ լոգոպեդ Նինա Հովհաննիսյանին:
Տաթևիկ Ժամհարյան Քոլեջի Նախադպրոցական բաժնի ուսանող