11/02/2015
Այսօր Նոր դպրոցի 6 տարեկանների խմբում էինք: Իհարկե, առաջին անգամը չէր: Ինչպես միշտ՝ Լուսինեն, Հասմիկը և նրանց սաները մեզ սիրով ընդունեցին: Ազատ, թեթև, ինքնուրույն. այդպիսին էին և դասվարները, և սովորողները: Սկսեցին խաղ-ոտանավորով, հետո շուտասելուկներ, հետո բանաստեղծություններ՝ ծափխաղերով: Բա որ մեղուներ դարձան՝ պըզզ: Ոգևորությունը գնալով աճեց: Տեսնել էր պետք այդ ոգևորությունը: Չես էլ հասկանա՝ խաղո՞ւմ են, մարզվո՞ւմ, թե՞ սովորում:
Երանի կրթահամալիրի սաներին: Ո՜նց է նրանց բախտը բերել:
Կարինե Հովհաննիսյան
Նախադպրոցական կրթություն
Կարծիք գրել